آموزش

چرا و چگونه می توان نورپردازی را با تغییرات فصلی تنظیم کرد؟

نور طبیعی از یک فصل به فصل دیگر متفاوت است، خواه به روشنایی، شیب و یا دوره های تابشی اشاره کنیم. به عنوان مثال، آیا کارکنان شما چراغهای بیشتری یا منابع نور اضافی اضافه می کنند تا در روزهای کوتاهتر سال در محیط خود به خوبی کار کنند؟ آیا در خانه، پرده های خود را در برابر درخشندگی شدید در سایر مواقع سال می بندید؟ بنابراین، چرا نور مصنوعی را متناسب با نوسانات مادر طبیعت تنظیم نمی کنیم؟ ما باید نور را با تغییرات فصلی تنظیم کنیم تا در هزینه و انرژی صرفه جویی کنیم.

چرا سیستم های روشنایی را متناسب با هر فصل تنظیم کنیم؟

برای اطمینان از روشنایی راحت، استقبال و کم مصرف بودن در طول سال، باید نور مصنوعی خود را طوری تنظیم کنیم که از ویژگی های خاص هر فصل برخوردار باشد.

روزهای زمستان به طور قابل توجهی کوتاه تر از روزهای تابستان است. به همین ترتیب، ما باید نور مصنوعی را طوری تنظیم کنیم که در روزهای تاریک، محیط اطرافمان از نظر بصری راحت و ایمن باشد. و حتی اگر خورشید غروب کند، ما باید بدون دردسر به کار خود ادامه دهیم!

همچنین باید در نظر بگیریم که نور از طریق پنجره ها با شیب های مختلف جریان می یابد. این امر نیازهای متغیر روشنایی را در کل یک فضا ایجاد می کند. به عنوان مثال، سطحی که در بعد از ظهر در ماه های تابستان هیچ نوری دریافت نمی کند، ممکن است در همان زمان زمستان نور زیادی داشته باشد. پایین آوردن این جریان نور طبیعی باعث جلوگیری از تابش خیره کننده بیش از حد به ساکنان فضا می شود.

چگونه می توان سیستم های روشنایی خود را از یک فصل به فصل دیگر تنظیم کرد؟

تطبیق سیستم های روشنایی با توجه به فصول

در مرحله اول، سنسورهای نور دستگاه های عملی هستند. آنها سطح نور را در هر زمان که لازم باشد تنظیم می کنند. با نوسان دوره های روشنایی از یک فصل به فصل دیگر، این دستگاه ها سیگنالی را به فیکسچرها ارسال می کنند تا سطح روشنایی آنها را تنظیم کنند. وقتی نور خورشید برای روشنایی یک اتاق کافی نیست، دستگاه ها منابع نور مصنوعی را فعال می کنند. بنابراین، سیستم های روشنایی مصنوعی فقط در صورت لزوم کار می کنند. حسگرهای نور فضا را برای سرنشینان روشن کرده و در هزینه های انرژی صرفه جویی می کنند.

با همین رمز، گاهی اوقات از نظر استراتژیک نصب سنسورهای حرکتی که نور را با توجه به نیاز کاربر کنترل می کنند، کاملاً منطقی است. این سیستم ها چراغ ها را فقط وقتی اشغال می کنند در یک فضا روشن می کنند. به این ترتیب، مردم می توانند با خیال راحت در یک فضای کاملاً روشن گردش کنند و دولت می تواند از پس انداز قابل توجه انرژی بهره مند شود.

کنترل سایه نیز یک روش اصلی است. برنامه نویسی حرکت پرده های پنجره به مردم امکان می دهد تا در طول سال در فضای خود راحت باشند، مهم نیست که خورشید طلوع یا غروب می کند. علاوه بر این، وقتی شیب تابش خورشید باعث ایجاد ناراحتی بصری برای سرنشینان در روزهای کوتاهتر سال می شود، می توان میزان سایه های پنجره را تنظیم کرد. به عنوان مثال، سایه ها می توانند اشعه های خورشید را که باعث ایجاد تابش خیره کننده در صفحه رایانه می شوند، مسدود کنند.

علاوه بر این، هنگامی که یک سطح بسیار روشن است، سیستم های کنترل ممکن است شیب رو به پایین صفحات سایه را فعال کنند. این به آنها اجازه می دهد تا سطح روشنایی را در یک سطح مشخص تنظیم کنند در حالی که اجازه می دهد نور به بقیه فضا نفوذ کند.

نتیجه

برای دستیابی به اثر مطلوب و جبران کمبود نور در ماههای سرد زمستا ، می توانیم از منابع مختلف نور (LED ، نور سنتی ، لامپهای لامپ و فلورسنت)، کم نورها، سنسورها، دستگاههای کنترل و سیستمهای مدیریت روشنایی استفاده کنیم.

بنابراین، ما باید نور خود را با تغییرات فصلی و نوسانات با توجه به نور طبیعی تنظیم کنیم. بعلاوه، نور باید همیشه لطیف و دلپذیر باشد. همچنین لازم است یکپارچه با نور طبیعی موجود ترکیب شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *